Επέμβαση Γλαυκώματος

Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές οι οποίες σαν στόχο έχουν την παροχέτευση του υγρού που παράγεται στο εμπρόσθιο τμήμα του οφθαλμού (υδατοειδές υγρό)

Η κλασσική επέμβαση που εκτελείται είναι λεγόμενη τραμπεκουλεκτομή και η οποία μετράει περίπου πενήντα χρόνια ζωής από την ανακάλυψή της. Σκοπός της είναι η παροχέτευση του παραγόμενου εντός του οφθαλμού υγρού στον χώρο κάτω από τον επιπεφυκότα (δηλ. μια λεπτή διαφανή μεμβράνη η οποία καλύπτει εξωτερικά το μη διαφανές τμήμα των οφθαλμών). Τα αποτελέσματά της είναι σε γενικές γραμμές πολύ καλά εννοώντας ότι μπορούμε να πετύχουμε μια καλή τιμή ενδοφθαλμίου πιέσεως χωρίς φαρμακευτική αγωγή. Το πρόβλημα με την τραμπεκουλεκτομή έγκειται στο ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε για πόσο χρονικό διάστημα θα διατηρείται στα επιθυμητά επίπεδα η πίεση μετά την επέμβαση λόγω του ότι η φυσιολογική διαδικασία επούλωσης του κάθε οργανισμού θα μπορούσε να περιορίσει η και να αποκλείσει εκ νέου την παροχέτευση. Για τον λογο αυτό χρησιμοποιούνται διεγχειρητικά ουσίες που ονομάζονται αντιμεταβολίτες (π.χ. μιτομυκίνη η φθοριο-ουρακίλη) που έχουν σαν στόχο να αναστείλουν την επουλωτική διαδικασία και να επιμηκύνουν το χρονικό διάστημα καλής λειτουργίας της επέμβασης.

Τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανισθεί και διάφορες μικροσυσκευές οι οποίες συνήθως τοποθετούνται εσωτερικά του οφθαλμό με στόχο να επιτύχουν την παροχέτευση του παραγόμενου εντός του οφθαλμού υγρού είτε προς τον χώρο υπό τον επιπεφυκότα είτε σε εναλλακτικές οδούς (π.χ. ραγοειδοσκληρική η υποσκλήρια). Οι συσκευές αυτές αναφέρονται με τον γενικό όρο MIGS (Micro Incision Glaucoma Surgery), τοποθετούνται στο εσωτερικό του οφθαλμού πιο εύκολα και με λιγότερη επιβάρυνση των εξωτερικών χιτώνων. Το θέμα με τις συσκευές αυτές είναι το κόστος το οποίο παραμένει σχετικά υψηλό προς το παρόν και το γεγονός ότι δεν επιφέρουν πολύ μεγάλη μείωση της ενδοφθαλμίου πιέσεως (περίπου 2 – 4 μονάδες) και για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούνται κυρίως στα ήπια γλαυκώματα.

Τέλος στην χειρουργική του γλαυκώματος έχουν θέση και οι διάφορες «βαλβίδες» δηλαδή μικροσυσκευές οι οποίες διαθέτουν βαλβιδικό μηχανισμό και τοποθετούνται υπό τον επιπεφυκότα {π.χ. Ahmed  η Baerveldt) οι οποίες χρησιμοποιούνται αποκλειστικά στα δευτεροπαθή γλαυκώματα η σε περίπτωση αποτυχίας άλλων μεθόδων.